UP

 UP

and Son and the Holy Ghost

at the foot of today`s hill 

fear and the paper mill 

pushed a bit behind 

 

freedom`s brown and love is green 

trying to get the cosmic rhythm 

feet at ease and heart at will 

all my life`s ahead

 

holy spruces pointing ever high 

streams reflecting all the wonders 

to be climbed 

 

forward to where we`ve not been

`gainst the guidebooks and acclaim 

plenty yet to come this way 

laid of old by Father 

 

(17/01/2010)

 

Bardzo długo nosiłem się z amysłem napisania całego albumu o Ziemi Kłodzkiej, pierwszy rozkłąd utworów-tytułów (po polsku!) rozpisałem sobie już w roku 2004. Ale dopiero - nagle buch! - latem roku 2010 wszystko ułożyło się w - mam nadzieję - zgrabną całość. Melodia do "Up" powstała najwcześniej ze wszystkich i było w niej coś na tyle uniwersalnego, że spodobała się osobom z bardzo różnych muzycznych baniek, np. liderowi zespołu Spirit of 84. Tekst napisałem niedługo po powrocie właśnie z Dusznik, kiedy uciekł mi jakiś autobus i musiałem przejść pieszo z Antoninka do Swarzędza.

 

Na albumie Good Reinerz utwór Up stoi w centrum opowieści - udało się na chwilę odciąć kupon od przeszłości, ale zanosi się na długą wycieczkę nieznanym szlakiem.

 

The CHOICE

 The CHOICE

 

when you`re walking through the past days

who do you meet? 

looking forward to the future 

who do you see? 

there`s always the same person in your memories 

there`s always the same girl in your smile 

and now you know 

your love is strong 

 

when you`re roaming in your mind`s eyes

who do you look for? 

when you cry under your cross

who do you pray for? 

there`s always the same person in the frost 

there`s always the same girl in your words 

and now you know 

your love is strong 

 

Pierwszy tekst był, no cóż podobny do innych z okresu liceum, puchaty i pustawy, taki tam wypluw nieskoordynowanych emocji o posmaku werterowskim. W kulminacyjnym momencie stało: "and now you know/you will not fall", co było oczywistym zaklinaniem rzeczywistości bez zanurzenia właśnie w niej.

Na pierwszym roku studiów, gdy już co nieco więcej wiedziałem nt. języka angielskiego, mocno przerobiłem oryginalny tekst i poszedł on w kierunku rozważania o stałości uczuć opartej na wyborze/decyzji. Zawsze podkreślał ten aspekt Paweł, ja jakoś zawsze byłem bardziej hm "intuicyjny", na swoją własną zresztą niekorzyść, żeby nie powiedzieć: zgubę.

No i taki się zrobił ten numer - niby mój, ale jednak nie o mnie...Z konserwatywną harmonicznie zwrotką i mniej szablonowym refrenem, opartym - jak to często bywało u nas w liceum - na nie do końca przystających do siebie akordach... A jednak wszystko dobrze się układa w całość i jest nawet całkiem zgrabne, zwłaszcza ostatnia nuta dostawiona do akordu A... No i w wersji ze studia świetnie zaśpiewała Morelka, zdaję sobie sprawę, że to na jej wejście najbardziej się w tej piosence czeka. I dobrze.

To chyba nasz największy "minor classic", a nie spodziewałem się, bo gdy powstała pierwsza wersja jesienią 1993, nie wyróżniał się ten numer tak bardzo od innych...

 

 

 

AFTER THE END

AFTER The END

 

nothing`s really changed after the end 

trees I used to write of bloom again

waters still despise the skies 

ripples lazily end their run 

 

earth`a a big green cemetery of time 

I`m the only one who has survived 

solitary purging walks 

loneliness astounds my soul for the first time 

 

all the aimless loves 

all the hopeless hopes 

have here their answers 

in the hands of God 

 

flowers gently climb my armless arms 

birds don`t mind my presence, sing their chants 

men live on ly in my thoughts (she doesn`t love me anymore) 

memories burning in the sun (doesn`t want to see me anymore) 

start to forget 

 

all the helpless trials 

waterfalllike cries 

here`s a xplanation 

in the hands of God 

 

all the wistful songs 

all the grievous poems 

have here their punch line in the hands of God 

here in the hands of God 

 

(muzyka i tekst: maj 1995)

Dość ważny i przełomowy jest to utwór, z kilku względów. Po pierwsze, powstał w bardzo gorącym czasie matur ustnych. Po drugie, jakby mało było tej kotłowaniny, zaserwowałem sobie na te dni dość awangardową historię miłosną. Tekst tego utworu napisałem w dzień, czy przeddzień planowanego ruchu. Nie zanosiło się na zwycięstwo, więc postanowiłem się jakoś przygotować na spodziewaną przegraną. Na szczęście starczyło mi nie wiem czego, żeby nie popełnić kolejnej piosenki o tym co zawsze - wyobraziłem sobie za to, że była jakaś katastrofa na świecie i zostałem tylko sam i próbuję sobie to poukładać. Tekst napisałem nad jeziorem w Promnie, wyskoczyliśmy tam w ciągu dnia garbusem Marcina Adlera. Trochę to wyszło groteskowe, może lepiej by było jak bym zamiast tego napisał o tym co tam miałem zamiar wyrabiać w tramwaju... Ale przynajmniej zostało z tego pierwsze tak poważne odniesienie do Pana Boga w tekście Triangelsów. I solo podpatrzone na płycie "Lizard". 

 

HELLO

Witamy na naszej nowej stronie świata. 

Dopiero tu się wprowadzamy. 

Stay tuned & safe.